Η ζωή και το έργο του Esenin. Το θέμα της πατρίδας στα έργα του Yesenin

Rodina S.A. Yesenin (1895-1925) - το χωριό Konstantinovo περιοχή Ryazan. Η βιογραφία του είναι φωτεινή, θυελλώδης, λυπημένη και, δυστυχώς, πολύ σύντομη. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο ποιητής έγινε δημοφιλής και προκάλεσε γνήσιο ενδιαφέρον από τους συγχρόνους.

Η παιδική ηλικία του Esenin

Το ταλέντο του Yesenin εκδηλώθηκε σε μεγάλο βαθμό χάρη στην αγαπημένη του γιαγιά, που τον έφερε πραγματικά.

Η μητέρα του ποιητή παντρεύτηκε τον αγρότη Αλεξάν Ντεσενίν όχι με δική του ελεύθερη βούληση και, ανίκανος να αντέξει μια ζωή με έναν άγαμο σύζυγο, επέστρεψε με έναν τριετή Σεργκέι στους γονείς του. Η ίδια σύντομα πήγε να εργαστεί στο Ryazan, αφήνοντας το γιο της στη φροντίδα της μητέρας και του πατέρα της.

Σχετικά με την παιδική ηλικία και τη δημιουργικότητά του, έγραψε αργότερα ότι ο στίχος άρχισε να συνθέτει χάρη στη γιαγιά που του είπε παραμύθια και τα επαναπροσδιορίστηκε με τον τρόπο του, μιμούμενος πανούργος. Πιθανόν, η γιαγιά μπόρεσε να μεταφέρει στον Σεργκέι τη γοητεία της ομιλίας του λαού, η οποία διαπερνά το έργο του Ιεσενίν.

Εφηβική ηλικία

Το 1904 ο Yesenin στάλθηκε για να σπουδάσει σε ένα τετραετές σχολείο, το οποίο Ήταν στο ίδιο χωριό, και μετά από αυτό - στο σχολείο της εκκλησίας. Μετά από μια ευτυχισμένη ζωή στο σπίτι του, δεκατέσσερις ετών Σεργκέι, είναι μακριά από την οικογένειά του.

Η δημιουργικότητα Η Yesenin έγινε αισθητή κατά τη διάρκεια μιας φιλικής συναντήσεως, όταν τα παιδιά διαβάζουν την ποίηση, μεταξύ των οποίων ο Eseninsky ήταν ιδιαίτερα εμφανής. Ωστόσο, αυτό δεν του προκάλεσε σεβασμό από τα παιδιά.

Η αυξανόμενη δημοτικότητα του Esenin

Στα χρόνια 1915-1916. Η ποίηση του νεαρού ποιητή δημοσιεύεται όλο και περισσότερο δίπλα στα έργα των πιο διάσημων ποιητών της εποχής. Το έργο του Yesenin γίνεται πλέον γνωστό.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Σεργκέι Αλεξάνδροβιτς προσεγγίζει τον ποιητή Νικολάι Κλύεφ, των οποίων οι στίχοι συμφωνούν με τον δικό του. Ωστόσο, τα έργα του Esenin δείχνουν μια αντίθεση στα ποιήματα του Klyuev, έτσι δεν μπορούν να ονομάζονται φίλοι.

Ανάγνωση ποιημάτων στο Tsarskoe Selo

Το καλοκαίρι του 1916, ενώ υπηρετούσε στο νοσοκομείο Tsarskoye Selo, διαβάζει ποιήματα στο ιατρείο σε τραυματίες στρατιώτες. Την ίδια στιγμή, η αυτοκράτειρα ήταν παρούσα. Αυτή η ομιλία προκαλεί αγανάκτηση μεταξύ των συγγραφέων της Πετρούπολης, οι οποίοι είναι εχθρικοί απέναντι στις τσαρικές αρχές.

Η στάση του ποιητή προς την επανάσταση

Η επανάσταση του 1917, φάνηκε ο Yesenin, ήλπιζε να αλλάξει προς το καλύτερο και όχι ταραχές και καταστροφές. Ήταν εν αναμονή αυτού του γεγονότος ότι ο ποιητής άλλαξε πολλά. Έγινε πιο θαρραλέος, σοβαρός. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η πατριαρχική Ρωσία ήταν πιο κοντά στον ποιητή από τη σοβαρή μετα-επαναστατική πραγματικότητα.

Η Isadora Duncan. Ταξίδι στην Ευρώπη και την Αμερική

Η Isadora Duncan, ένας διάσημος χορευτής, έφτασε στη Μόσχα το φθινόπωρο του 1921. Γνώρισε την Yesenin και πολύ σύντομα παντρεύτηκε. Την άνοιξη του 1922, το ζευγάρι ξεκίνησε ένα ταξίδι μέσα από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο πρώτος Έσσενν χαίρεται με τα πάντα στο εξωτερικό, αλλά στη συνέχεια αρχίζει να παρακινείται στο «πιο τρομερό βασίλειο του φιλιτιστισμού», στερείται πνευματικότητας.

Τον Αύγουστο του 1923, ο γάμος του με τον Duncan αποδιοργανώθηκε.

Το θέμα της πατρίδας στα έργα του Yesenin

Η πατρίδα του ποιητή, όπως αναφέρθηκε ήδη στην αρχή του άρθρου, είναι το χωριό Κωνσταντινόβο. Το έργο του απορρόφησε τον κόσμο των φωτεινών χρωμάτων της φύσης στη μέση της Ρωσίας.

Το θέμα της πατρίδας στα έργα του Έσενιν της πρώιμης περιόδου συνδέεται στενά με τα είδη τοπίων της κεντρικής ρωσικής λωρίδας: απεριόριστα χωράφια, χρυσές ελαιώνες, γραφικές λίμνες. Ο ποιητής αγαπάει τη Ρωσία της Ρωσίας, η οποία βρίσκει έκφραση στους στίχους του. Οι ήρωες των ποιημάτων του είναι: ένα παιδί που ικετεύει για τα ελεημοσύνη, τους οργούς που πηγαίνουν μπροστά, ένα κορίτσι που περιμένει έναν αγαπημένο από τον πόλεμο. Αυτή ήταν η ζωή των ανθρώπων εκείνη την εποχή. Η Οκτωβριανή Επανάσταση, την οποία ο ποιητής σκέφτηκε ότι θα ήταν ένα στάδιο στο δρόμο προς μια νέα όμορφη ζωή, οδήγησε σε απογοήτευση και παρεξήγηση "όπου η μοίρα των γεγονότων μας τραβάει".

Κάθε γραμμή ποιημάτων του ποιητή γεμίζει με αγάπη για την πατρίδα. Η πατρίδα στα έργα του Yesenin, όπως παραδέχεται ο ίδιος, είναι το κύριο θέμα.

Φυσικά, ο ποιητής κατάφερε να εκφραστεί από τα πρώτα έργα, αλλά το πρωτότυπο του χειρόγραφο είναι ιδιαίτερα εμφανές στο ποίημα «Εσείς, αγαπητός μου Ρώσος». Εδώ αισθάνεται η φύση του ποιητή: πεδίο, κακό, μερικές φορές μετατρέπεται σε χουλιγκανισμό, απεριόριστη αγάπη για τις πατρίδες. Οι πρώτοι στίχοι του Ιεσενίν για την πατρίδα είναι γεμάτοι με φωτεινά χρώματα, μυρωδιές, ήχους. Ίσως ήταν η απλότητα και η σαφήνεια για τους περισσότερους ανθρώπους που τον έκαναν τόσο διάσημο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Περίπου ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, ο Ίσενιν θα γράψει γεμάτος απογοητεύσεις και πικρά ποιήματα, στα οποία θα μιλήσει για τις εμπειρίες του για τη μοίρα της πατρίδας του: «Αλλά πάνω απ 'όλα / βασανίστηκα από την αγάπη Μου για την πατρίδα μου / μου δολοφόνησα και έκαψα».

Η ζωή και το έργο του Esenin πέφτουν κατά την περίοδο των μεγάλων αλλαγών στη Ρωσία. Ο ποιητής βρίσκεται στο δρόμο του από τη Ρωσία, αγκαλιασμένος από τον παγκόσμιο πόλεμο, σε μια χώρα που άλλαξε τελείως από επαναστάσεις. Τα γεγονότα του 1917 ενέπνευσαν την ελπίδα του Χισενίν για ένα λαμπρό μέλλον, αλλά σύντομα συνειδητοποίησε ότι ο υποσχεμένος ουτοπικός παράδεισος ήταν αδύνατος. Ενώ στο εξωτερικό, ο ποιητής θυμάται τη χώρα του, παρακολουθεί στενά όλα τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα. Στα ποιήματά του αντικατοπτρίζεται η εμπειρία για τη μοίρα των ανθρώπων, η στάση της αλλαγής: "Ο μυστηριώδης κόσμος, ο αρχαίος μου κόσμος, / Εσείς, όπως ο άνεμος, έχετε ηρεμήσει και καθίσετε / Εδώ έσπρωναν το χωριό πίσω από το χέρι του αυχένα.

Το έργο του Σεργκέι Χεσενίν διαπερνάται από την ανησυχία για την τύχη του χωριού. Ξέρει για τις κακουχίες της αγροτικής ζωής, αυτό αποδεικνύεται από πολλά από τα ποιήματα του ποιητή, ιδιαίτερα "Είστε η έρημη γη μου".

Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του έργου του ποιητή παίρνει ακόμα την περιγραφή της αγροτικής ομορφιάς, των εορτασμών του χωριού. Η ζωή στο περιθώριο φαίνεται κυρίως στους στίχους του φωτεινούς, χαρούμενους, όμορφους: «Οι αυγήδες είναι φλεγόμενες, οι ομίχλες καπνίζουν, / Πάνω από το σκαλιστό παράθυρο η κουρτίνα είναι βρώμικο». Στο έργο του Esenin, η φύση, όπως και ο άνθρωπος, είναι προικισμένη με τη δυνατότητα να θρηνεί, να χαίρεται, να φωνάζει: "Τα κορίτσια είχαν καταβροχθίσει, έφαγαν ...", "... οι λευκές σημύδες στα δάση ..." Η φύση ζει στα ποιήματά του. Βιώνει συναισθήματα, συνομιλίες. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο όμορφο και φανταστικό Esenin τραγουδούσε από την ρωσική Ρωσία, η αγάπη του για την πατρίδα του είναι αναμφισβήτητα βαθύτερη. Ήταν περήφανος για τη χώρα του και το γεγονός ότι γεννήθηκε σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή γι 'αυτήν. Το θέμα αυτό αντικατοπτρίζεται στο ποίημα "Σοβιετική Ρωσία".

Η ζωή και η δουλειά του Ιεσενίν είναι γεμάτες αγάπη για την πατρίδα, άγχος γι 'αυτό, ελπίδες και υπερηφάνεια.

Ο ποιητής πέθανε από τις 27 Δεκεμβρίου μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου 1925 και οι συνθήκες του θανάτου του μέχρι το τέλος δεν έχουν διευκρινιστεί.

Πρέπει να πω ότι όλοι οι σύγχρονοι δεν θεωρούσαν όμορφα τα ποιήματα του Χεσενίν. Για παράδειγμα, Κ.Ι. Ο Τσούκοβσκι έγραψε στο ημερολόγιό του ότι «το ταλέντο γραφομανίας» του ποιητή του χωριού σύντομα θα τελειώσει.

Η μεταθανάτια μοίρα του ποιητή καθορίστηκε από το "Evil Notes" (1927) από τον N.I. Μπουχάριν, όπου, σημειώνοντας το ταλέντο του Έσενιν, έγραψε ότι εξακολουθεί να είναι «μια αηδιαστική βρωμιά που λερώθηκε με μεθυσμένα δάκρυα». Μετά από αυτή την αξιολόγηση Yesenin πριν από την απόψυξη δημοσιεύθηκε πολύ λίγο. Πολλά από τα έργα του διανεμήθηκαν σε χειρόγραφες εκδόσεις.