Α Α Fet, «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...»: μια ανάλυση ποίημα

Στίχοι Α Α φέτα δίνει στον αναγνώστη ευχάριστο καλλιτεχνική απόλαυση. Τολστόι ήταν έκπληξη ότι το παχύ, φαινομενικά αρκετά εγκόσμια ο άνθρωπος έχει απίστευτη λυρική τόλμη. Ένα από τα εκπληκτικά αντοχής των επιπτώσεων των ποιημάτων που έγραψε Fet: «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...». Η ανάλυση αυτή θα γίνει στη συνέχεια.

αρχοντικό φέτα

Το 1857 στο Παρίσι Fet παντρεύτηκε μια πλούσια μέσης ηλικίας άσχημο κορίτσι - Μαρία Πετρόβνα Botkin. Ο πατέρας της έδωσε την κόρη της μια μεγάλη προίκα, η οποία βελτίωσε σημαντικά την οικονομική κατάσταση του Αθανασίου Afanasievich. Τρία χρόνια αργότερα, αγόρασε ένα αγρόκτημα Stepanovka και διακόσια στρέμματα γης. Εκείνος με επιτυχία τη διαχείριση, αυξάνοντας την κατάσταση της συζύγου του, και το 1877 μετακόμισε στο παλιό και γραφικό estate στην περιοχή Vorobevka Shchigrovsky κοντά στο Κουρσκ και την έκανε μούσα του κατοικία.

Σε αυτή την περιουσία, όπως νόμιζε της ποίησής του μακρύ ύπνο διακόπηκε. Είναι σε ένα όμορφο πάρκο Vorob'evka κατά πάσα πιθανότητα το 1881 γράφτηκαν γραμμή, «Αυτό το πρωί, τη χαρά από αυτό ...» (FET). Η ιστορία της στο σκοτάδι. Συνήθως, τα ποιήματά του έχουν γεννηθεί σε μια ιδιοτροπία, που σκόπιμα επιδίωξε να μεταδώσει καμία ιδέα, αλλά η διάθεση του αναγνώστη. Αραιά κατέγραψε στιγμιαία κατάσταση τους, εκστατική αρπαγή Fet του: «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...». Ανάλυση ποιήματος θα κάνουμε στη συνέχεια.

Λίγα λόγια για τον ποιητή

Η εμφάνιση της Α Fet σχηματιστεί πλήρως τη στρατιωτική θητεία, όταν αυτός ζήτησε την ευγενή τίτλο. Ήταν μια παράδοξη κατάσταση πρακτικής και ποιητής, διαίσθηση και την αποτελεσματικότητα. Έγραψε ότι η ποιητική τεχνικές του είναι διαισθητική. Η ζωή του ήταν, όμως, πάντα πραγματοποιήθηκε στη σιδερένια πυγμή , και ως εκ τούτου αναπτύχθηκε στα άκρα ενδοσκόπηση. Χωρίς μια ολοκληρωμένη εξέταση, που δεν επέτρεψε τη ζωή του να κάνει ένα μόνο βήμα.

Εξ ορισμού, οι κριτικοί της εποχής του, ιδιαίτερα την ποίηση του παρουσιάζει ένα μουσικό χαρακτήρα, και επειδή τα ποιήματα συχνά επιλύονται «στη μουσική σας σε αρμονία.» Προσκυνώντας Σοπενχάουερ, η οποία μεταφράζεται Fet, ποιητής έγραψε ότι εκτιμά η ποίηση του νου είναι μικρό σε σχέση «με το ασυνείδητο ένστικτο (έμπνευση), τα οποία είναι πηγές κρυμμένα από εμάς.» Ήχοι, χρώματα, φευγαλέες εντυπώσεις - είναι το θέμα του ποιητή. Προσπάθησε να αντανακλούν το σύμπαν στην μεταβλητότητα της.

Η ανάλυση του ποιήματος «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...»

Το έργο αυτό είναι μοναδικό στη ρωσική ποίηση. Η ταχεία ξύπνημα της φύσης μετά το μακρύ χειμώνα περιγράφεται σε μια φράση μόνο δεικτικές αντωνυμίες (anaphora) και ουσιαστικά: «Σήμερα το πρωί, η χαρά του ...» (FET). Η σύνθεση αυτή χωρίζεται σε τρεις στροφές του σημασιολογικού περιεχομένου, χωρίς καμία ιδέα, εκτός από το ότι έχει έρθει η πολυαναμενόμενη άνοιξη, δεν το κάνει.

Στην πρώτη στροφή - μαίνεται το πρωί, στη δεύτερη στροφή ο ποιητής αγκαλιάζει τα μάτια όλων γύρω του, στον τρίτο υπάρχει μια μετάβαση από το βράδυ στο γοητευτικό και δεν δίνουν για ύπνο το βράδυ.

Εξετάστε το ποίημα λεπτομερώς

Τι είπε στην πρώτη στροφή Fet: «Σήμερα το πρωί, η χαρά του ...»; Η ανάλυση δείχνει ότι ο ποιητής κοίταξε και είδε το αδύνατο γαλάζιο του ουρανού, το φως και τη δύναμη του την προσεχή σαφών, χωρίς λυκόφως το πρωί. Στη συνέχεια, έρχεται η σειρά του ήχου. Ακούμε την κραυγή ότι ο ποιητής αποσαφηνίζει τις λέξεις «string» και «κοπάδι». Τέλος υπάρχουν και τα πουλιά. Ξαφνική στροφή της προσοχής προς τα κάτω - άκουσε «τις φωνές του νερού».

Τι εικόνα ισοπαλίες στην δεύτερη στροφή Fet: «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...». Ανάλυση των γραμμών του - μια ματιά πίσω από τον ποιητή, ο οποίος εξετάζει τα πάντα που ξεχωρίζει επόμενο γύρο: σημύδα, ιτιές, η οποία πέφτει στάλα-δάκρυα χαράς.

Τα δέντρα δεν έχουν φύλλα ακόμα, αλλά σχεδιάζονται χνούδι τους. Μια ματιά ορμά σε απόσταση, όπου τα βουνά και κοιλάδες, και έρχεται πίσω, παρατηρώντας τα μικρά σκνίπες και στη συνέχεια μεγάλες μέλισσες. Λεκτική γλώσσα «γλώσσα» και «σφύριγμα», όπως την πρώτη στροφή, οι ήχοι της φύσης συμπληρώνουν την εικόνα. Ποίημα φέτα «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ...» είναι γεμάτη με παγανιστική χαρά στην ομορφιά του κόσμου. Αυτός είναι τεράστια, όπως τον ουρανό και τα βουνά, και τα μικρά και τα κάτω και σκνίπες.

Η τρίτη στροφή - μια μετάβαση το βράδυ μέσα στη νύχτα, αλλά σιγά-σιγά και η αβεβαιότητα, όλα διαπράττονται από τη φύση. Τελευταία «Dawns χωρίς έκλειψη» κρατάει «άγρυπνη νύχτα», η οποία είναι γεμάτη με ομίχλη και τη θέρμανση του κρεβατιού.

Στο βάθος ακούγεται το βράδυ αναστεναγμό σελήνιο, ένα τέλεια μεταφορά, μεταδίδει ησυχία τους ήχους της νύχτας. Και τότε, σαν ένα τύμπανο, ακούγεται δυνατά σουτ και Trilling των αηδονιών, που καθιστούν αδύνατη την ονειρεύονται αυτό το μαγικό βράδυ. Ο ίδιος - η αιώνια σύντροφος της άνοιξης και της αγάπης.

Το κομμάτι είναι γραμμένο chetyrehstopnym χορωδία, όπου κάθε τελευταία γραμμή είναι πλήρης. Σύντομη γραμμή «βιασύνη» ο ένας τον άλλο, να σπεύσει να πω για την ομορφιά της φύσης ξύπνημα. Ποίημα φέτα «Σήμερα το πρωί, η χαρά του αυτό ..» ολοκληρώνει τη σημαντική λέξη, η οποία είναι αφιερωμένη σε όλους το ποίημα - άνοιξη.