Nisprovergatel βασίζει Bazarov. «Πατέρες και Υιοί» - ένα μυθιστόρημα για μια γενιά διαφορά

Fifties έγινε κατά μία έννοια, το επαναστατικό εποχής και ΧΙΧ και ΧΧ αιώνα. Τον τελευταίο αιώνα αλλάξει το ρυθμό της ζωής, μια νέα τέχνη, τεχνική και επιστημονική ανακάλυψη προκάλεσε μια σύγκρουση των γενεών. Νεολαία φαινόταν ότι όλα θα είναι πλέον σε άλλους, η ανθρωπότητα θα ζήσει διαφορετικά και συντηρητική «προγόνων», δήλωσε αντιρρήσεις, «Όλα τα πίσω σε κανονικό, και δεν δορυφόρους και αντιδραστήρες με τους υπολογιστές δεν μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους.»

Χημικοί και ποιητές; Φυσική ή ποίηση;

Σχετικά με το ίδιο κλίμα ήταν στον αέρα του ΧΙΧ αιώνα. υπέροχο μυθιστόρημά του, Ιβάν Τουργκένιεφ έγραψε στη δεκαετία του '60, αλλά έγινε λίγο νωρίτερα, στις παραμονές της κατάργησης της δουλοπαροικίας. χάσμα των γενεών Carrier έχει γίνει ένας μηδενιστής, υλιστική και κυνική Eugene Bazarov. Πατέρες και γιοι σε ένα λογοτεχνικό έργο δεν παρουσιάζονται σαν μια οικογένεια. Τα μέλη της παλαιότερης γενιάς και οπαδός της πατριαρχικής-αριστοκρατικό τρόπο του Πάβελ Πέτροβιτς Kirsanov το επιχείρημα με έναν νεαρό επαναστάτη με τον ίδιο τρόπο όπως και οι νέοι χρόνο «ξεπάγωμα» τέθηκε σε ιδεολογικές διαφορές στη μέση του ΧΧ αιώνα.

Ποιος είναι πιο σημαντικό από το ποιος είναι περισσότερο αναγκαία, φυσική ή ποίηση; Η συζήτηση για το θέμα αυτό και ενθουσιασμένοι άνθρωποι στη Σοβιετική Ένωση. «Χημικός χρήσιμο ποιητή», - δήλωσε στο τέλος της 50-ες του ΧΙΧ αιώνα Τουργκένιεφ χαρακτήρα Bazarov γιος ενός γιατρού. «Πατέρες και Υιοί» - ένα μυθιστόρημα για το αιώνιο υλιστές διαφοράς και ιδεαλιστές, και οι χαρακτήρες του το ραβδί του πολύ αντίθετες απόψεις.

Συντηρητισμός και Φιλελευθερισμός

Kirsanov εξιδανικεύει το ρόλο της αριστοκρατίας και της «Πρίγκιπας», χωρίς την οποία η ζωή είναι αδύνατη, αλλά οι νέοι αντίπαλό του αντιτάχθηκε έντονα και απότομα. Πιστεύει ότι είναι απαραίτητο να «σαφή» θέση για τις νέες κοινωνικές σχέσεις, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την καταστροφή του παλιού κόσμου «στο έδαφος, και στη συνέχεια ...». Είναι απίθανο ότι είχε διαβάσει τα έργα του Μαρξ, τουλάχιστον το αναφέρω σε καμία ρομαντισμό, αλλά το συνολικό πνεύμα, αν και απλοποιημένη, σχηματική μορφή, δηλώνει Bazarov. «Πατέρες και Υιοί» - ένα μυθιστόρημα, ένα έργο τέχνης, το οποίο αντανακλά την κίνηση της ρωσικής κοινωνικής σκέψης σε μια φιλελεύθερη κατεύθυνση.

Διαφωνίες για τον αγρότη

Ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με το λαϊκισμό, που οδηγούν τους χαρακτήρες του μυθιστορήματος «Πατέρες και γιοι.» Yevgeny Bazarov, φαίνεται να έχει μια βαθύτερη γνώση των αγροτών ζωής, ακόμα και ο παππούς του, όργωσε τη γη. Ο δικαίως κατηγορεί Πάβελ Πέτροβιτς Kirsanov στην αδυναμία να οργανώσουν τη γεωργική παραγωγή, και την ίδια στιγμή και την αδράνεια. Όλα αυτά είναι πολύ αληθινό, αλλά το πρόβλημα είναι ότι βάσεις αγρότες αυτό nisprovergatel περιφρονείται για την άγνοιά τους. Οι υπεύθυνοι για τον ίσο με το νόμισμα, που είναι ένας γελωτοποιός μπιζέλι εξετάσει. Στην πραγματικότητα, έχουν μικρή εκπροσώπηση και Kirsanov και Bazarov στη ζωή των απλών ανθρώπων. Πατέρες και γιοι όσο είναι φυλακισμένοι της δικής τους αυταπάτες για το θέμα αυτό.

Και τι γίνεται με την αγάπη;

Και οι δύο αντικρουόμενες χαρακτήρα επιρρεπείς υπέροχο συναίσθημα. Υλιστική φόρο τιμής στους οπτική μπάλες έκκληση, του αρέσει, αλλά η συνάντηση με ενοχλούν Sergeevnoy Odintsovoy κάνει έρωτα για να δούμε όχι μόνο ως εκδήλωση της ορθολογικής τεκνοποίηση. Πάβελ Πέτροβιτς αγαπά άλλο, δεν έχει σαρωθεί δικά του συναισθήματα. Princess R. - θεότητα του, αλλά το μυθιστόρημα καταλήγει σε τραγωδία, πεθαίνει. Μέρος με Odintsov Bazarov. «Πατέρες και γιοι» - ένα βιβλίο για απλήρωτη αγάπη.

η στάση του συγγραφέα απέναντι χαρακτήρες του

Οι συμπάθειες του συγγραφέα από την πλευρά της Kirsanov, αισθάνεται κάθε αναγνώστη του μυθιστορήματος «Πατέρες και γιοι.» Η εικόνα της Bazarov είναι μια υποσυνείδητη απόρριψη, παρά το γεγονός ότι ορισμένα από τα επιχειρήματά του είναι δύσκολο να διαφωνήσει. Ωστόσο, ο Παύλος Πέτροβιτς δεν απεικονίζεται το ιδανικό πρωταγωνιστή, έχει ελαττώματα. Και διέταξε τους χαρακτήρες έναν συγγραφέα, μια «σκότωσε», το άλλο που αποστέλλονται στο εξωτερικό.

Προφανώς, Τουργκένιεφ ήθελε να δει τους άλλους χαρακτήρες, και όχι μόνο στα βιβλία, αλλά και στη ζωή.