Οι άνθρωποι του ξεχασμένου, ασαφούς, εκκεντρικού ως αστείο που αποκαλούμε "άνθρωποι διάσπαρτοι από το δρόμο Bassein." Το ίδιο λέγεται και για τα παιδιά που αφήνουν καπέλα ή βιβλία στο σχολείο, σε αθλητικές αίθουσες - παπούτσια, παιδικές χαρές, κούκλες, μπάλες, αυτοκίνητα ... Ωστόσο, από τους νέους αναγνώστες του σήμερα, δεν γνωρίζουν όλοι αυτό το μυστηριώδες πρόσωπο με το οποίο συγκρίνονται.
Στην ιστορία της δημιουργίας
"Αυτό είναι που είναι το Basseyna διάσπαρτα από το δρόμο" - ίσως το πιο αγαπημένο ποίημα των γιαγιάδων και των μητέρων μας. Χωρίς αυτόν, είναι επίσης αδύνατο να φανταστεί κανείς την παιδική του ηλικία, όπως χωρίς την Σταχτοπούτα, τη Βασίλισσα του Χιονιού, τη Winnie the Pooh ή το μωρό με τον Carlson. Ο συγγραφέας του είναι ο Σαμουήλ Μάρσακ, ένας υπέροχος ποιητής, του οποίου τα έργα δεν έφεραν καμία γενιά σοβιετικών παιδιών. Η ιστορία για το πώς έζησε ένας άνθρωπος διασκορπισμένος από το δρόμο Bassein, αναγνωρίζεται ως το πιο δημοφιλές έργο του ποιητή. Ερχόμενοι στους αναγνώστες το 1930, ένα βιβλίο με το αστείο χαρακτήρα της έχει αντισταθεί σε δεκάδες ανατυπώσεις και μεταφράσεις σε πολλές γλώσσες. Οι υπέροχες απεικονίσεις του καλλιτέχνη Konashevich προστέθηκαν επίσης στις υπέροχες γραμμές. Είναι για αυτούς που ο κόσμος φανταζόταν τι μοιάζει με έναν ήρωα - ο Basseyna διάσπαρτος από το δρόμο.
Ο συγγραφέας και ο ήρωάς του
Οι άνθρωποι που γνώριζαν τον Μάρσακ στενά, όχι χωρίς λόγο, υποστήριζαν ότι ο συγγραφέας είναι κάπως παρόμοιος με την εικόνα που εφευρέθηκε και επανειλημμένα τον επέστρεψε στο έργο του. Προφανώς, ο ποιητής ενδιαφέρθηκε για τέτοιες προσωπικότητες: αρκετά γελοίες, αστείες εκκεντρικές, έκτακτες, η συμπεριφορά του παραβιάζοντας έναν βαρετό, συνήθη τρόπο ζωής. Ο Samuel Yakovlevich, μερικές φορές αρκετά εκκεντρικός, μερικές φορές έγινε ακριβώς όπως ένας άνθρωπος διάσπαρτος από το δρόμο Bassein. Το 1975, ο δημιουργικός σύλλογος «Ekran» έκανε ένα ποίημα γελοιογραφίας.
Από εικόνα σε ιστορία
Η πλοκή του ποιήματος μπορεί να θεωρηθεί ως επικό, καθώς περιλαμβάνει την αλλαγή των γεγονότων και μια ορισμένη εξέλιξη. Με βάση την αρχή μιας ομοιοκαταληκτικής ιστορίας, η σύνθεσή της έχει μια έκθεση ή μια εισαγωγή, έπειτα μια εσωτερική κίνηση, ένα αποκορύφωμα και έναν επίλογο.
Τι λέει ο Μάρσακ για τον ήρωα; Διάσπαρτα από το δρόμο Bassein ζει στο Λένινγκραντ, πιθανότατα σε ένα κοινόχρηστο διαμέρισμα. Οι γείτονες χρησιμοποιούνται για τις εκκεντρικότητες του και, προφανώς, δεν τους δίνουν προσοχή. Μόνο περιστασιακά διορθωμένο, όταν απολύτως διάσπαρτα παραβιάζει τα συνηθισμένα στερεότυπα. Αντί για το πουκάμισο, ο ήρωας βάζει τα παντελόνια του και αντί για καπέλα προσπαθεί να βάλει ένα τηγάνι στην κορυφή του κεφαλιού του και έτσι το παλτό "τσέπες" κάποιον άλλο εντελώς. Γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί το ποίημα "Διάσπαρτα από την οδό Bassein" είναι αρκετά συνηθισμένο; Το πράγμα είναι ότι ο ήρωας είναι άσκοπα επικεντρωμένος σε μερικές μόνο, καθοδηγούμενες, σκέψεις, όπως πάντα ο ίδιος ο Μάρσακ ήταν πάντα συντονισμένος στο ποιητικό κύμα δημιουργικότητας. Και θυμηθείτε τα ανέκδοτα για τους παίκτες σκακιού, τους καθηγητές, τους εκπροσώπους άλλων επαγγελμάτων, που βυθίζονται συνεχώς σε μια ενδιαφέρουσα σφαίρα! Θα υπάρχουν επίσης χαλαρά κορδόνια και πολύχρωμα παπούτσια και τα ταξίδια δεν είναι εκεί! Παρεμπιπτόντως, ο ίδιος ο διασκορπισμένος άνθρωπος ξεκινά επίσης με ένα τρένο στη γραμμή Λένινγκραντ-Μόσχα. Τι ήρθε από αυτό - μπορείτε να μάθετε διαβάζοντας την εργασία!
Ακριβής διεύθυνση
Παραμένει ακόμα μια ερώτηση: "Τι είναι αυτό το δρόμο στο Λένινγκραντ - Μπασσεϊναγιά;" Σε ποια κάρτα μπορείτε να διαβάσετε το όνομά της; Λυπούμαστε: δεν υπάρχει τέτοιος δρόμος στο μοντέρνο χάρτη της πόλης. Ένα τέτοιο τοπογραφικό αντικείμενο ήταν πραγματικά, αλλά μόνο στην Αγία Πετρούπολη. Και από το 1818 ο δρόμος έχει λάβει ένα διαφορετικό όνομα - Nekrasov. Περνά μέσα από το κέντρο της πόλης, από το διάσημο Liteiny Prospekt μέχρι τα Ελληνικά. Τον 18ο αιώνα υπήρχαν πισίνες, από τα οποία τροφοδοτούσε νερό στα υπέροχα σιντριβάνια του Καλοκαιριού. Ένας αιώνας αργότερα, οι λεκάνες αντικαταστάθηκαν από τον ελληνικό δημόσιο κήπο. Στη συνέχεια ο δρόμος μετονομάστηκε προς τιμήν του Nekrasov, επειδή ο μεγάλος ποιητής έζησε εδώ για 20 χρόνια. Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν - στη μνήμη του διάσημου συντρόφου - και ο Μάρσακ εγκαταστάθηκε εδώ ένας άνθρωπος διάσπαρτος ...